Όταν ένα ρομπότ, ένας μηχανικός άνθρωπος, κατασκεύασμα αληθινών ανθρώπων βρίσκει το κουράγιο και τη λογική να μας πει «Δεν είμαι εγώ το μέλλον, εσείς είστε» καταλαβαίνεις πόσο πολύ έχει υπερεκτιμήσει το ανθρώπινο είδος τα υλικά αγαθά. Σκεφτείτε το λίγο. Ένα μηχανικό πλάσμα, φτιαγμένο από άψυχα υλικά καταφέρνει να πει αυτά που ένα ον με νοημοσύνη δεν μπόρεσε ποτέ. «Αν μπορούσα να κάνω μια ευχή, θα ευχόμουν να ήμουν άνθρωπος. Να νιώσω πως είναι να νιώθεις, να αγαπάς, να αναρωτιέσαι…»
Το ερώτημα που προκύπτει βέβαια είναι γιατί να νιώθουν οι άνθρωποι τόσο έντονα την επιθυμία να κατασκευάσουν τεχνητά πλάσματα; Πολλοί προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις καταστάσεις αυτές μέσα από ταινίες ή/και διαφημίσεις. Άραγε η πρόσφατη διαφήμιση γνωστού ποτού είναι προμήνυμα για κάτι που αναπόφευκτα θα συμβεί σε μερικές δεκαετίες; Η ταινία «The island» δημιουργήθηκε με σκοπό να μας προετοιμάσει για κάτι που πρόκειται αργά ή γρήγορα να δει το φως του ήλιου;
Από την άλλη πλευρά βέβαια, όλα αυτά θα μπορούσαν να αποτελούν σενάρια απραγματοποίητα που ο άνθρωπος συνθέτει για να μειώσει την πηγαία ανάγκη του να δημιουργεί συνεχώς, προσπαθώντας να κατανοήσει -και ίσως να υπερβεί- τον κόσμο.
Το ίδιο σκεπτικό όμως θα μπορούσαν να έχουν και οι άνθρωποι που ζούσαν πριν από μερικές δεκαετίες για τα επιτεύγματα της σημερινής τεχνολογίας, που σε εμάς φαίνονται αυτονόητα και απλά. Τα ενδεικτικότερα παραδείγματα; Ταξίδια στο διάστημα, τεχνητή γονιμοποίηση, μετρό, δορυφόροι και άλλα πολλά.
Το θέμα όμως, όπως και να’χει είναι ένα: Θα αντικαταστήσουν κάποτε οι μηχανές ολοκληρωτικά το ανθρώπινο είδος; Πόσο κοντά ή μακριά είμαστε από το –υποτιθέμενο (;)- αυτό σενάριο;
Ακούγεται τρομακτικό, όμως οι πιθανότητες πραγματοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου δεν είναι λίγες.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ακόμα και αν καταφέρουν οι επιστήμονες να κατασκευάσουν το ¨τέλειο¨ ανθρώπινο πλάσμα, όσο τέλεια και αν κινείται, μιλάει, συμπεριφέρεται, υπάρχει κάτι που δεν θα καταφέρει να κάνει ποτέ: να αποκτήσει το ¨είναι¨ τον ανθρώπων, αυτό που μας διαφοροποιεί και μας ανεβάζει απ’όλα τα υπόλοιπα πλάσματα της γης: την ψυχή.
Το ερώτημα που προκύπτει βέβαια είναι γιατί να νιώθουν οι άνθρωποι τόσο έντονα την επιθυμία να κατασκευάσουν τεχνητά πλάσματα; Πολλοί προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις καταστάσεις αυτές μέσα από ταινίες ή/και διαφημίσεις. Άραγε η πρόσφατη διαφήμιση γνωστού ποτού είναι προμήνυμα για κάτι που αναπόφευκτα θα συμβεί σε μερικές δεκαετίες; Η ταινία «The island» δημιουργήθηκε με σκοπό να μας προετοιμάσει για κάτι που πρόκειται αργά ή γρήγορα να δει το φως του ήλιου;
Από την άλλη πλευρά βέβαια, όλα αυτά θα μπορούσαν να αποτελούν σενάρια απραγματοποίητα που ο άνθρωπος συνθέτει για να μειώσει την πηγαία ανάγκη του να δημιουργεί συνεχώς, προσπαθώντας να κατανοήσει -και ίσως να υπερβεί- τον κόσμο.
Το ίδιο σκεπτικό όμως θα μπορούσαν να έχουν και οι άνθρωποι που ζούσαν πριν από μερικές δεκαετίες για τα επιτεύγματα της σημερινής τεχνολογίας, που σε εμάς φαίνονται αυτονόητα και απλά. Τα ενδεικτικότερα παραδείγματα; Ταξίδια στο διάστημα, τεχνητή γονιμοποίηση, μετρό, δορυφόροι και άλλα πολλά.
Το θέμα όμως, όπως και να’χει είναι ένα: Θα αντικαταστήσουν κάποτε οι μηχανές ολοκληρωτικά το ανθρώπινο είδος; Πόσο κοντά ή μακριά είμαστε από το –υποτιθέμενο (;)- αυτό σενάριο;
Ακούγεται τρομακτικό, όμως οι πιθανότητες πραγματοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου δεν είναι λίγες.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ακόμα και αν καταφέρουν οι επιστήμονες να κατασκευάσουν το ¨τέλειο¨ ανθρώπινο πλάσμα, όσο τέλεια και αν κινείται, μιλάει, συμπεριφέρεται, υπάρχει κάτι που δεν θα καταφέρει να κάνει ποτέ: να αποκτήσει το ¨είναι¨ τον ανθρώπων, αυτό που μας διαφοροποιεί και μας ανεβάζει απ’όλα τα υπόλοιπα πλάσματα της γης: την ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου